Team Havermout

MERCH

COACHING

MERCH COACHING

Hypertrofie

Hypertrofie, spiermassa. Of je nou op het podium wil staan of gewoon wat aan wil komen, de principes zijn hetzelfde. Bij Team Havermout is er genoeg wetenschapskennis en wedstrijdervaring om jou te helpen je doelen te bereiken.

Geïnteresseerd? Stuur een e-mail naar teamhavermout@gmail.com

Hein bij Siggi's New Face Classic 2024

Armworstelen

Armworstelen is zoveel meer dan je vrienden aan tafel proberen te verslaan na een biertje. Deze sport is een unieke combi van krachtsport en martial art. Bovendien is armworstelen wereldwijd een serieuze competitiesport.

Wil je dit leren, een keer meetrainen of gewoon meer weten? Kijk op www.armwrestlingutrecht.nl

Volg ons op Instagram

Havermout, hoe het allemaal begon

De nacht lag zwaar over het dal, als een deken van ijskoude lucht. De grond was van een ander materiaal, maar verder deed deze streek niet onder voor de Sahara, inclusief de genadeloze temperatuur: overdag snikheet, 's nachts ijskoud. Het kleine vlammetje van het kampvuur kromp en even later gloeiden er enkel nog kooltjes.

“Dat was het dan,” zei Hein. “Nog een uur, misschien twee.”
Koen keek op. Zijn wangen waren grauw van de kou, zijn adem zichtbaar. “We vinden wel iets om te branden.”
“Wat dan?” Hein keek om zich heen. “Geen bomen, geen struiken, niks.”

Op hun zoektocht naar eeuwige gains waren ze benieuwd waarom de landkaart op een gegeven moment compleet wit werd, dus zijn ze daarheen gewandeld. Op de grens stond één bordje: "Haverië", dat meteen de enige onderbreking vormde in het verder eindeloze landschap van rollende haverheuvels.

Koen stond op en schopte tegen een hoop aan. De vlokken stuifden op, dwarrelden neer als as. “Misschien brandt het,” zei hij, half spottend.
Hein lachte schamper. “Havermout brandt niet. Havermout klontert.”
Met weinig hoop boog hij zich naar het laatste kooltje en liet er een paar vlokjes op vallen.

Hein's verwachting bleek juist, alleen een zachte geur van ontbijt steeg op. Maar toen, onverwacht, begonnen ze te branden. Zonder twijfel gooiden de twee pyromanen eerst kleine handjes, en vervolgens armen vol over het nieuw opgewekte vuur. Een warme, zoete rook kringelde omhoog, kronkelde, draaide en nam langzaam een vorm aan.

Een T-shirt.

Even bleef het stil. Alleen het knetteren van de havermout was te horen. Koen grinnikte. “Gast.” zei hij. “Die wil ik.” Al knikkend draaide Hein zijn hoofd naar Koen, een fonkel in zijn ogen: "Same."